Het mineraal jodium is essentieel voor de synthese van schildklierhormonen (thyroxine, trijodothyronine), die diverse belangrijke fysiologische processen in het lichaam reguleren. Een jodiumtekort leidt tot vertraagde groei en ontwikkeling, hypothyroïdie, struma en myxoedeem. Bij een kernramp helpt een zeer hoge (eenmalige) dosis jodium om opname van radioactief jodium door de schildklier te blokkeren. Jodium is waarschijnlijk ook belangrijk voor de gezondheid en functie van onder meer slijmvliezen van mond en maag, huid, borstweefsel, speekselklieren en thymus. Jodium heeft een sterke antimicrobiële werking en wordt voor wond- en waterontsmetting gebruikt.
Vis, schaal- en schelpdieren, zeewier en (zee)algen (zoals kelp), zeezout, gejodeerd brood, gejodeerde ontbijtgranen.
Symptomen van verminderde schildklierwerking en hypothyroïdie/myxoedeem (vermoeidheid, koude-intolerantie, daling stofwisseling, gewichtstoename, moeite met denken, traagheid, opgeblazen gezicht, droge haren, haaruitval, trage hartslag, depressie, oedeem, krakende stem, vergrote schildklier), verstoorde groei en ontwikkeling, cretinisme. Een jodiumtekort is geassocieerd met een grotere kans op schildklierkanker.
Het jodiumgehalte in urine is normaliter 100-200 μg/L; bij zwangere vrouwen dient het jodiumgehalte in urine 150-250 μg/L te zijn. Bij een mild jodiumtekort is het jodiumgehalte in urine 50-100 μg/L (of <150 μg/L tijdens zwangerschap); bij een ernstiger jodiumtekort is het jodiumgehalte in urine <50 μg/L.
Leeftijd AI (mcg/dag)
1-10 jaar 90
11-14 jaar 120
15-17 jaar 130
≥18 jaar 150
zwangerschap 200
borstvoeding 200
(bron: European Food Safety Authority, 2014)
Leeftijd UL (mcg/dag)
1-3 jaar 200
4-6 jaar 250-300
7-10 jaar 300
11-14 jaar 300-450
15-17 jaar 500-900
≥18 jaar 600-1100
(bron: European Food Safety Authority, American Institute of Medicine)
Een te hoge jodiuminname kan hyperthyroïdie, maar ook struma, hypothyroïdie en de ziekte van Hashimoto (autoimmuunthyroïditis) veroorzaken en dient vermeden te worden (zie gebruiksadviezen).
1. Iodine. Monograph. Altern Med Rev. 2010;15:273-8.
2.. Zimmermann M et al. Iodine. Adv Nutr. 2013;4:262-4.
3. Verkaik-Kloosterman J et al. Reduction of salt: will iodine intake remain adequate in The Netherlands? Br J Nutr. 2010;104:1712-8.
4. Zimmermann MB. Iodine deficiency. Endocr Rev. 2009;30:376-408.
5. Skeaff SA. Iodine deficiency in pregnancy: the effect on neurodevelopment in the child. Nutrients. 2011;3:265-73.
6. Andersson M et al. Iodine deficiency in Europe: a continuing public health problem. World Health Organization 2007; ISBN 9789241593960.
7. Zimmermann MB et al. Iodine intake as a risk factor for thyroid cancer: a comprehensive review of animal and human studies. Thyroid Res. 2015;8:8.
8. Wang B et al. U-shaped relationship between iodine status and thyroid autoimmunity risk in adults. Eur J Endocrinol.
2019;181:255-66.
9. Van Heek L et al. Avoidance of iodine deficiency/excess during pregnancy in Hashimoto's thyroiditis. Nuklearmedizin.
2021;60:266-71.