Groene thee is een van de oudste dranken ter wereld, met een geschiedenis die al zo’n 5000 jaar teruggaat. Met name in China en Japan wordt veel groene thee gedronken en men denkt dat dit bijdraagt aan een gezond en lang leven. Nu er steeds meer bekend is over de gezondheidseffecten van groene thee, wordt het ook in het westen steeds populairder. Groene thee wordt bereid van de bladeren van de theeplant (Camellia sinensis), die met name groeit in Zuidoost-Azië. Het is een ongefermenteerde soort thee, waarbij het hoogste gehalte aan natuurlijke polyfenolen behouden is gebleven. Tijdens het fermentatieproces van theebladeren (de manier waarop zwarte thee wordt gemaakt) gaan deze polyfenolen, waarvan de belangrijkste in thee uit catechinen bestaan, grotendeels verloren door oxidatie. Uit onderzoek is gebleken dat juist deze catechinen verantwoordelijk zijn voor de gunstige invloed van thee op de gezondheid. De krachtigste catechine in groene thee is epigallocatechinegallaat (EGCG).
De lijst van gezondheidseffecten van groene thee is indrukwekkend. Groene thee catechines (met name EGCG):
In verschillende humane studies is vastgesteld dat de consumptie van groene thee is geassocieerd met een kleinere kans op sterfte (alle oorzaken, longontsteking, hart- en vaatziekten) en blijvende invaliditeit (door alle oorzaken), wat suggereert dat groene thee inderdaad bijdraagt aan een gezond en lang leven.
Bij het maken van een extract uit groene thee worden de werkzame stoffen geconcentreerd zodat er minder van het groene thee-product gebruikt hoeft te worden om van de gunstige effecten te kunnen profiteren. Daarnaast is er bij een extract standaardisatie mogelijk. Een kop groene thee blijkt namelijk een zeer uiteenlopende hoeveelheid catechinen te bevatten, afhankelijk van de kwaliteit van de theebladeren en de methode van theebereiding. Een ander nadeel van het drinken van grote hoeveelheden groene thee is dat niet iedereen de cafeïne die daar van nature inzit even goed kan verdragen. Een goed alternatief is het gebruik van groene thee-extract waarbij de cafeïne (vrijwel) volledig is verwijderd.
Catechinen uit groene thee zijn niet zo goed opneembaar in het lichaam. Een groene thee-supplement in fytosomale vorm (gemengd met fosfolipiden uit lecithine) kan de opneembaarheid en de biologische beschikbaarheid verbeteren.
Neem groene thee-extract bij de maaltijd in en niet op de nuchtere maag.
Groene thee extract is een veilig supplement, zeker in de aangegeven doseringen. Dosisafhankelijke neurologische en gastro-intestinale bijwerkingen van groene thee extract zijn voor zover bekend gerelateerd aan cafeïne: groene thee extract zonder cafeïne heeft deze bijwerkingen niet. In enkele gevallen heeft groene thee extract een negatieve invloed op de leverfunctie (verhoging leverenzymen), die normaliseert wanneer inname van groene thee extract wordt gestaakt. Onderzoek suggereert dat groene thee extract het beste wordt verdragen indien deze bij de maaltijd wordt ingenomen en niet op de nuchtere maag.
1. Chu C et al. Green tea extracts epigallocatechin-3-gallate for different treatments. Biomed Res Int. 2017;2017:5615647.
2. Suzuki Y et al. Health-promoting effects of green tea. Proc Jpn Acad Ser B Phys Biol Sci. 2012;88(3):88-101.
3. Khan N et al. Tea polyphenols for health promotion. Life Sci. 2007;81(7):519-33.
4. Chen D et al. Tea polyphenols, their biological effects and potential molecular targets. Histol Histopathol. 2008;23(4):487-96.
5. Oz HS. Chronic inflammatory diseases and green tea polyphenols. Nutrients. 2017 Jun 1;9(6).
6. Moore RJ et al. Green tea (Camellia sinensis) catechins and vascular function. Br J Nutr. 2009;102(12):1790-802.
7. Peng X et al. Effect of green tea consumption on blood pressure: a meta-analysis of 13 randomized controlled trials. Sci Rep. 2014;4:6251.
8. Suzuki E et al. Green tea consumption and mortality among Japanese elderly people: the prospective Shizuoka elderly cohort. Ann Epidemiol. 2009;19(10):732-9.
9. Liu K et al. Effect of green tea on glucose control and insulin sensitivity: a meta-analysis of 17 randomized controlled trials. Am J Clin Nutr. 2013;98(2):340-8.
10. Legeay S et al. Epigallocatechin gallate: a review of its beneficial properties to prevent metabolic syndrome. Nutrients. 2015;7(7):5443-68.
11. Suzuki T et al. Beneficial effects of tea and the green tea catechin epigallocatechin-3-gallate on obesity. Molecules. 2016;21(10). pii: E1305.
12. Chen L et al. Cancer preventive mechanisms of the green tea polyphenol (-)-epigallocatechin-3-gallate. Molecules. 2007;12(5):946-57.
13. Guo Y, Zhi F et al. Green tea and the risk of prostate cancer: A systematic review and meta-analysis. Medicine (Baltimore). 2017;96(13):e6426.
14. Khan N et al. Cancer and metastasis: prevention and treatment by green tea. Cancer Metastasis Rev. 2010;29(3):435-45.
15. Roshdy E et al. Treatment of symptomatic uterine fibroids with green tea extract: a pilot randomized controlled clinical study. Int J Womens Health. 2013;5:477-86.
16. Weinreb O et al. Neuroprotective molecular mechanisms of (-)-epigallocatechin-3-gallate: a reflective outcome of its antioxidant, iron chelating and neuritogenic properties. Genes Nutr. 2009;4(4):283-96.
17. Cascella M et al. The efficacy of epigallocatechin-3-gallate (green tea) in the treatment of Alzheimer's disease: an overview of pre-clinical studies and translational perspectives in clinical practice. Infect Agent Cancer. 2017;12:36.
18. Dekant W et al. Safety assessment of green tea based beverages and dried green tea extracts as nutritional supplements. Toxicol Lett. 2017;277:104-108.