Groenlipmosselolie-extract (een gestabiliseerd extract met bijzondere vetzuren uit de Nieuw-Zeelandse mossel Perna canaliculus, geproduceerd door middel van CO2-extractie) is waarschijnlijk de krachtigste én veiligste ontstekingsremmer die we kennen. Het is een natuurlijk en effectief alternatief voor NSAID’s en COX-2 remmers die vele schadelijke bijwerkingen hebben. Belangrijk voordeel van groenlipmosselolie-extract ten opzichte van andere visoliesupplementen is, dat groenlipmosselolie-extract effectief is in een veel lagere dosis, wat de therapietrouw ten goede komt.
Een acute ontsteking is een reactie van het lichaam op mechanische, fysische, chemische of microbiologische beschadiging. De vijf kenmerken van een acute ontsteking zijn: dolor (pijn), calor (warmte), tumor (zwelling), rubor (roodheid) en functio laesa (functieverlies). Als alles goed gaat, is het een zelflimiterend proces en vindt door de ontsteking reiniging, regeneratie en reparatie van het beschadigde weefsel plaats. Helaas kunnen ontstekingen hun doel voorbij schieten en een chronisch karakter krijgen. Een voorbeeld is artrose (gewrichtsslijtage), een chronische niet-acute gewrichtsontsteking die sluimert in gewrichten die een leven lang blootstaan aan druk- en trekkrachten, zoals heupen, knieën, handen, schouders en rug. Ontspoorde chronische ontstekingsprocessen, waarbij het immuunsysteem niet naar behoren functioneert, zien we bij allergieën en auto-immuunziekten. Belangrijk in het ontstekingsproces is het vrijkomen van het meervoudig onverzadigde vetzuur arachidonzuur uit het celmembraan; dit vrije arachidonzuur wordt in een keten van reacties omgezet tot zogenaamde eicosanoïden type 2 (prostaglandines) en type 4 (leukotriënen), die een (sterk) ontstekingsbevorderend effect hebben (zie figuur 1). Twee enzymen spelen bij het ontstaan van deze verbindingen een cruciale rol: 5-lipoxygenase (5-LOX) en cyclooxygenase-2 (COX-2).
Figuur 1: metabole wegen betrokken bij ontstekingsprocessen, vorming type-2-eicosanoïden uit arachidonzuur
Groenlipmosselolie-extract heeft een krachtige ontstekingsremmende werking. In experimentele studies is aangetoond dat groenlipmosselolie-extract in staat is de enzymen 5-lipoxygenase (5-LOX), cyclo-oxygenase-1 (COX-1) en COX-2 significant te remmen.(5,6,9,10,11,29) Hierdoor wordt de productie van ontstekingsbevorderende eicosanoïden uit arachidonzuur - waaronder het ontstekingsbevorderende en pro-allergische LTB4 - drastisch omlaag gebracht. Groenlipmossel remt COX-1 en COX-2 op niet-selectieve wijze, terwijl de NSAID (niet-steroïde ontstekingsremmer) indomethacine vrijwel alleen COX-1 remt. Bij een vergelijkbare concentratie remt groenlipmossel COX-1 even goed als indomethacine, maar is het veel effectiever in het remmen van COX-2.(29) Daarbij remt de groenlipmossel ook het enzym lipoxygenase (LOX). NSAID’s remmen LOX niet, waardoor arachidonzuur alsnog door LOX wordt omgezet in ontstekingsbevorderende leukotriënen. Tijdens een ontsteking wordt arachidonzuur uit celmembranen vrijgemaakt. Hierbij zijn twee mogelijkheden: arachidonzuur wordt omgezet door LOX in ontstekingsbevorderende leukotriënen of door COX in ontstekingsbevorderende prostagladines en tromboxanen.
Groenlipmosselolie-extract heeft duidelijk een heel andere samenstelling dan visolie, dat vooral triglyceriden met EPA en DHA bevat. Groenlipmosselolie-extract bestaat uit een veelheid van bioactieve stoffen die gezamenlijk zorgen voor het waargenomen therapeutische effect.(29) Hoe het extract precies werkt en welke lipiden verantwoordelijk zijn voor het ontstekingsremmende effect, wordt stukje bij beetje duidelijk. De groenlipmossel bevat 54% vrije vetzuren, 26% triglyceriden, 8% sterolen, 6% sterolesters en 6% fosfolipiden. Van deze lipiden in het extract hebben de vrije vetzuren verreweg de krachtigste ontstekingsremmende activiteit. Deze vrije vetzuren zijn nader onderzocht. Hierbij hebben wetenschappers een nieuwe groep bioactieve omega 3-vetzuren (C18:4, C19:4, C20:4, C21:5) geïdentificeerd. Laboratoriumonderzoek met menselijke ontstekingscellen (neutrofielen) liet zien dat deze vier nieuwe langeketen omega 3-vetzuren een significante ontstekingsremmende activiteit bezitten. De onderzoekers vermoeden nu dat deze nieuwe omega 3-vetzuren (met name ETA [C20:4], dat qua structuur het meeste lijkt op arachidonzuur) binden aan de enzymen LOX (lipoxygenase) en COX (cyclo-oxygenase), waardoor minder arachidonzuur wordt omgezet in ontstekingsbevorderende eicosanoïden. (30) Mogelijk dat de nog recenter ontdekte zeldzame furaanzuren in groenlipmossel hier ook een rol bij spelen. Deze lijken te zorgen voor een krachtig additief onstekingsremmend effect, waarbij het exacte werkingsmechanisme nog niet opgehelderd is. (32)
De ontstekingsremmende werking van groenlipmosselolie-extract is ook in verschillende dierstudies aangetoond. Zo kon groenlipmosselolie-extract bij ratten adjuvant-geïnduceerde polyartritis en collageen II-geïnduceerde auto-allergische artritis voorkomen.(4) Er zijn verschillende ziekten (waaronder artritis, astma, colitis ulcerosa, psoriasis, kanker, auto-immuunziekten) waarvan op basis van de pathofysiologie (sterke betrokkenheid van ontstekingsbevorderende arachidonzuurmetabolieten, vooral leukotriënen) kan worden verwacht dat groenlipmosselolie-extract effect heeft op het ziekteproces. Vooralsnog is voor artritis en astma op basis van wetenschappelijk onderzoek vastgesteld dat dit het geval is.
Afbeelding 1: De groenlipmossel uit Nieuw-Zeeland
In een dierstudie werd de ontstekingsremmende werking van groenlipmosselolie-extract vergeleken met de bekende ontstekingsremmers aspirine en ibuprofen (zie figuur 2). Bij de knaagdieren werd de weefselzwelling gemeten na een kunstmatig opgewekte ontstekingsreactie. In de controlegroep (deze dieren kregen geen ontstekingsremmer) trad na zes uur een zwelling op van 50%. Toediening van aspirine en ibuprofen leidde tot minder zwelling (30 en 20%). Verreweg het beste resultaat werd bereikt met groenlipmosselolie-extract: de opgewekte ontstekingsreactie zorgde nauwelijks voor zwelling (5%), wat aangeeft dat groenlipmosselolie-extract de ontsteking snel en goed onder controle kreeg (zie figuur 2). Aspirine en ibuprofen behoren tot de zogenaamde NSAID’s (niet-steroïde ontstekingsremmers). Een belangrijk nadeel van NSAID’s is dat zij het enzym 5-LOX niet remmen, waardoor deze middelen de synthese niet tegengaan van leukotriënen, waaronder het zeer krachtige pro-allergische en ontstekingsbevorderende LTB4. Zoals eerder beschreven, remt groenlipmosselolie-extract zowel het enzym 5-LOX als COX-2, waardoor ontstekingen beter onder controle worden gebracht.
Heeft de groenlipmossel ook een pijnstillend effect bij gewrichtsontsteking en beïnvloedt het extract het ziekteproces op lange termijn? Om deze vraag te beantwoorden werd bij ratten artritis in de poten opgewekt met een stimulerende stof (adjuvant). In de 28 dagen durende test had het lipidenextract (25 mg/kg/dag) aanvankelijk een even groot pijnstillend effect als de ontstekingsremmer Naproxen. Maar na 9 tot 14 dagen nam het pijnstillende effect van de groenlipmossel iets af, terwijl de dieren met Naproxen vrijwel pijnvrij bleven gedurende de hele behandeling. De groenlipmossel bleef een (mild) pijnstillend effect houden vergeleken met placebo (olijfolie). Het lipidenextract en Naproxen hielden de productie van pro-inflammatoire cytokines TNF-α (tumornecrosisfactor-alfa) en IFN-γ (interferon-gamma) significant onder controle en verhoogden de spiegel van het anti-inflammatoire cytokine IL-10 (interleukine-10). Olijfolie had geen invloed op de cytokinespiegels. Studies naar de rol van cytokines bij pijn hebben uitgewezen dat TNF-α en IFN-γ een actieve rol hebben in het veroorzaken van pijn, terwijl IL-10 is geassocieerd met pijncontrole.
In een langer durend onderzoek kreeg een groep (jonge) ratten met adjuvant-geïnduceerde artritis een jaar lang het gestandaardiseerde lipidenextract van de groenlipmossel (25 mg/kg/dag) of olijfolie in het voer. Opmerkelijk was dat de dieren in de groenlipmosselgroep na een jaar genezen waren van artritis en er alleen een lichte gewrichtsvervorming aan hadden overgehouden, terwijl de dieren in de controlegroep ernstig vervormde gewrichten en zweren aan de poten hadden. Het is jammer dat het lange termijn effect van Naproxen en de groenlipmossel niet zijn vergeleken. De studie bevestigt de ontstekingsremmende activiteit van het lipidenextract bij gewrichtsontsteking en laat zien dat het aanvankelijk een sterke en daarna mildere pijnstillende werking heeft, en op de lange termijn een helende invloed uitoefent op gewrichtsontsteking. Het extract werd in het onderzoek uitstekend verdragen.
Belangrijk voordeel van groenlipmosselolie-extract ten opzichte van visoliesupplementen is, dat groenlipmosselolie-extract effectief is in een veel lagere dosis, wat de therapietrouw ten goede komt. Een dosis van 2 capsules groenlipmosselolie-extract (400 mg vet) per dag is meestal voldoende voor een significant effect; voor een vergelijkbaar ontstekingsremmend effect moet 3-6 gram omega 3-vetzuren uit visolie per dag ingenomen worden. Daarbij heeft groenlipmosselolie-extract een andere vetzuursamenstelling die een betere ontstekingsremmende werking heeft dan visolie. De vetzuren in visolie (vooral EPA) vervangen arachidonzuur uit de celmembranen en hebben mede daardoor een ontstekingsremmende werking. Groenlipmosselolie-extract echter remt de enzymen 5-LOX en COX-1 en COX-2 rechtstreeks, wat verklaart dat het supplement sneller werkt en effect heeft in een veel lagere dosis dan visolie. Groenlipmossel werkt wel iets langzamer dan NSAID’s. Groenlipmosselolie-extract is waarschijnlijk de krachtigste én veiligste ontstekingsremmer die we kennen.
Figuur 2: het ontstekingsremmende effect van groenlipmosselolie-extract, ibuprofen en aspirine na kunstmatig opgewekte ontstekingsreacties bij knaagdieren (3)
Er zijn twee typen COX enzymen. Het enzym COX-2 is betrokken bij de ontstekingsprocessen; het enzym COX-1 daarentegen is van belang voor een goede conditie van het maagslijmvlies en een normale bloedstolling. De meeste NSAID’s remmen vooral COX-1 en in veel mindere mate COX-2. Bij het gebruik van NSAID’s kunnen ernstige bijwerkingen optreden in de vorm van maagirritaties en maagbloedingen. Een in de Lancet gepubliceerd onderzoek liet zien dat bijna 75% van de mensen die NSAID’s gebruiken, ontstekingen heeft aan de dunne darm. Vijftig tot tachtig procent van de mensen die in het ziekenhuis werden opgenomen met bloedingen in het maagdarmkanaal bleek NSAID’s te gebruiken. Tegenover elke euro die in Nederland wordt besteed aan ontstekingsremmende pijnstillers, moet zestig eurocent worden uitgegeven om de bijwerkingen tegen te gaan, aldus de uitkomst van een studie uitgevoerd door het Utrechtse onderzoeksinstituut Pharmo. Inmiddels zijn er selectieve COX-2 remmers ontwikkeld (Celebrex, Vioxx), maar deze middelen hebben eveneens ernstige bijwerkingen (toegenomen kans op hartaanval, beroerte, nierbeschadiging). Een natuurlijk en effectief alternatief voor NSAID’s en COX-2 remmers is groenlipmosselolie-extract. Groenlipmosselolie-extract is niet irriterend voor de maag, beïnvloedt de bloedstolling niet en heeft geen schadelijke bijwerkingen, het beschermt de slijmvliezen zelfs tegen beschadiging door NSAID’s.(13) Het is een zeer veilig supplement: bij ratten was het niet giftig en werd het maagslijmvlies zelfs niet aangetast bij een dosis van 300 mg/kg/ dag. NSAID’s remmen COX-1 veel sterker dan COX-2, dit kan een verklaring zijn voor het optreden van bijwerkingen bij gebruik van NSAID’s zoals indomethacine.(29)
Een klinische studie, uitgevoerd in een ziekenhuis in het Schotse Glasgow, bevestigt de werkzaamheid van groenlipmosselolie-extract (gestabiliseerde geconcentreerde groenlipmosselolie) bij gewrichtsontsteking. Van de 60 deelnemers (30 personen met reuma en 30 met artrose) reageerde 70-80% goed op groenlipmosselolie-extract met significante vermindering van pijn, zwelling en (morgen)stijfheid en verbetering van de gewrichtsfunctie.(14) Drie van de 24 reumapatiënten die verbeterden, waren helemaal klachtenvrij; zeven van de 20 artrosepatiënten die baat hadden bij groenlipmosselolie-extract waren verlost van pijn gedurende de nacht. Eén patiënte die aanvankelijk de diagnose reumatoïde artritis had gekregen, bleek later Sjögren’s syndroom te hebben met droge slijmvliezen waardoor ze kunstmatig speeksel en traanvocht nodig had. Gebruik van het groenlipmosselolie-extract zorgde voor een dramatische verbetering van haar gezondheidstoestand. Zolang ze het supplement gebruikte was ze klachtenvrij en waren speeksel- en traanvochtproductie normaal.(23) Ook in eerdere studies van dezelfde onderzoeksgroep zijn goede resultaten bereikt met groenlipmosselolie-extract bij patiënten met reuma en artrose.(24)
In Denemarken werd groenlipmosselolie-extract getest bij patiënten met osteoartritis van de knie. De proefpersonen gebruikten 2 tot 3 maanden groenlipmosselolie-extract (4 softgels per dag). De uitkomst was, dat de deelnemers minder beperkt waren in de dagelijkse activiteiten en 50% minder pijn in de knieën hadden.(12) Bij NSAID’s was de pijnvermindering gemiddeld 20-30%.(15)
In een vergelijkbare studie uit 2004 kregen 80 patiënten met knieartrose groenlipmosselolie-extract (4 softgels per dag in de eerste twee maanden, daarna 2 softgels per dag) of placebo gedurende zes maanden.(26) Degenen die het groenlipmosselolie-extract hadden gebruikt hadden significant minder pijn in de knie, hadden minder bewegingsbeperking, voelden zich lichamelijk en geestelijk fitter en gaven aan dat ze het gevoel hadden dat de ontsteking in de knie minder was geworden.
De conclusie van een Koreaanse studie, waarin 54 patiënten met osteoartritis van de knie werden behandeld met groenlipmosselolie-extract (2 softgels per dag gedurende 8 weken), was eveneens positief. De tekenen en symptomen van osteoartritis waren significant gedaald; 54% van de patiënten had significant minder pijn, 80% van de patiënten had een significante verbetering van de gewrichtsfunctie.(27)
Niet alleen mensen, ook (huis)dieren met symptomen van artritis en artrose hebben baat bij groenlipmosselolie-extract.(25) In een serie placebogecontroleerde studies kregen in totaal 96 honden gedurende zes weken groenlipmosselolie-extract in het eten. De totale artritis-score en score op gewrichtszwelling en –pijn daalden significant.
Uit bovenstaande tabel blijkt:
In de praktijk is gebleken, dat groenlipmosselolie-extract bij sommige vrouwen verzachtend werkt bij menstruatiepijn (dysmenorroe). Bij proefdieren verminderde groenlipmosselolie-extract zowel spontane als oxytocinegeïnduceerde contracties van de baarmoeder.[16] Dit kon niet alleen worden verklaard op basis van de invloed die groenlipmosselolie-extract heeft op de vorming van ontstekingsbevorderende eicosanoïden. Groenlipmosselolie-extract veroorzaakte geen directe ontspanning van het gladde spierweefsel van de baarmoeder. Mogelijk werkingsmechanisme van groenlipmosselolie-extract is remming van de binding van leukotriënen aan receptoren in het baarmoederweefsel (leukotrieenreceptorantagonisme). Groenlipmosselolie-extract kan een alternatief zijn voor vrouwen met dysmenorroe die geen NSAID’s willen gebruiken of geen baat hebben bij deze ontstekingsremmers.
Mevrouw X, 38 jaar oud, heeft sinds 1 jaar reumatische klachten. Eerst kreeg zij opgezwollen handen en voeten, daarna gingen ook de knieën, ellebogen en schouders meedoen. Zij heeft, naast gewrichtsontstekingen, veel last van algemene stijfheid en pijnlijke spieren. De spierkracht is verminderd. Wegens voedingsproblemen is zij enorm vermagerd en weegt zij 41 kg bij een lengte van 1.65 m. Zij kan zichzelf niet meer verzorgen en woont tijdelijk weer bij haar ouders. Zij is onder behandeling van de reumatoloog, die achtereenvolgens ibuprofen, voltaren en metothrexaat voorschrijft. Van deze medicatie gebruikt zij alleen diclofenac (voltaren), met weinig resultaat. De diagnose luidt reumatoïde artritis, waarbij een bezinkingssnelheid van de erytrocyten (BSE) van 85 mm na 1 uur wordt gemeten. Patiënte komt bij mij omdat zij de chemische medicatie niet wil innemen en ook niet verdraagt. Het gebit is gelukkig al enkele jaren terug van amalgaam ontdaan. Er lijken geen andere intoxicaties aanwezig te zijn. Allereerst wordt een gezamenlijke strategie uitgezet om de voedingsstatus van mevrouw te verbeteren: zij neemt iets grotere maaltijden en gaat wat vaker eten. Voedsel dat niet goed wordt verdragen, wordt geëlimineerd. Daarnaast werken we aan de darmflora, leverontgifting, aminozuren, vetzuren, vitaminen en mineralen. Vervolgens worden middelen ingezet die gewrichtsontstekingen tegengaan zoals visolie, duivelsklauw, enzymen en glucosamine. Het resultaat van al onze inspanning is dat het gewicht weliswaar iets toeneemt tot 43 kg, maar dat de pijnen en de ontstekingen niet beïnvloed worden. De BSE blijft stijgen. De reumatoloog schrijft arava voor, een nieuw reumamiddel met helaas ook weer bijwerkingen. Mevrouw durft het niet in te nemen, maar de situatie is op dat moment feitelijk onhoudbaar. Dan valt mijn oog op een artikeltje over groenlipmosselolie-extract, dat een gestabiliseerd lipidenextract uit de Nieuw-Zeelandse Perna canaliculus bevat. De eerste gedachte is, dat we al visoliën hebben geprobeerd, maar al lezend zie ik dat er behalve EPA ook andere vetzuren inzitten plus een aantal andere stoffen die blijkbaar een cumulatief positief effect hebben. Daarnaast blijkt uit onderzoek dat het effect bij ontstekingen een factor 100 sterker is dan van bij voorbeeld EPA. Dit is nogal wat. Voor mijn patiënte zou dit kunnen betekenen dat zij misschien wél resultaat zou kunnen verwachten van EPA maar dat ze dan zeer veel meer zou moeten gebruiken, iets wat voedingstechnisch en financieel voor haar onmogelijk is. Dus praat ik met haar de mogelijkheden door van groenlipmosselolie-extract en we spreken af dat ze het gaat proberen. De BSE is hierbij dan een objectiveerbaar meetinstrument.
Vanaf september 2002 wordt groenlipmosselolie-extract in een dosering van 2 maal daags 2 softgels gegeven. De reumatoloog wordt ingelicht; gelukkig staat hij niet afwijzend tegen het experiment. Na zes weken is de BSE gedaald naar 73 mm, de pijnen lijken iets minder te zijn. Na drie maanden is de bezinking verder gedaald naar 46 mm, een opmerkelijk resultaat. Er zijn geen gewrichtsontstekingen meer geweest, ‘s ochtends kan zij vlotter opstarten, de pijnen zijn niet verdwenen maar beter hanteerbaar. Inmiddels heeft mevrouw haar studie aan de universiteit weer opgepakt. De dosering groenlipmosselolie-extract kan in dit stadium nog niet verminderd worden, maar bij een verdere stabilisatie van de reuma gaan we dit zeker proberen.
Het woord ‘asthma’ is heel oud en is afkomstig uit het Grieks. Het betekent ‘zwaar, kort ademhalen, beklemming’. Astma is een chronische ontstekingsziekte waarbij sprake is van sterk prikkelbare luchtwegen. De klachten bij astma en chronische bronchitis zijn het gevolg van een ontsteking van de luchtwegen. Ontstekingsmediatoren (in het bijzonder leukotriënen) bevorderen verschillende dingen:
Astma kan al bij heel kleine kinderen voorkomen. Zij vertonen in het begin vaak geen benauwdheid, maar zij zitten gewoon constant vol. Hoesten en snotteren is hun grootste klacht. Bij een groot deel van de mensen met astma speelt allergie een belangrijke rol bij het ontstaan van de klachten (atopisch astma). Maar ook niet-allergische prikkels zoals het weer, inspanning en luchtweginfecties kunnen tot klachten leiden. Stress en angst kunnen astma versterken. Inmiddels staat vast dat de aanleg voor astma erfelijk is. Er zijn bepaalde risicofactoren die de kans op het ontwikkelen van astma groter maken. De belangrijkste risicofactoren zijn ingeademde allergenen (huisstofmijt, haren van dieren, pollen). Bij sommige mensen speelt langdurige blootstelling aan kleine stofdeeltjes tijdens het werk een rol. Kinderen die vaak in ruimtes zijn met sigarettenrook hebben aanzienlijk meer kans op het ontwikkelen van astma. Het beste is om de prikkels die astma aanvallen veroorzaken zoveel mogelijk te vermijden. Stof, haren, pollen, prikkelende stoffen zoals verflucht zijn allemaal zaken die een astma patiënt moet vermijden. Het lichaam reageert op die stoffen met een soort ontstekingsreactie. Bij deze reactie spelen de enzymen 5-LOX en COX-2 een sleutelrol. Het lichaam produceert dan teveel prostaglandines en leukotriënen uit arachidonzuur. Deze stoffen zorgen voor ontsteking en vernauwing van de bronchiën. Een astma-aanval is het gevolg. Sommige medicijnen zorgen ervoor dat de ontstekingsreacties minder heftig zijn. Daarnaast zijn er medicijnen die rechtstreeks op de luchtwegen werken en zorgen dat de spiertjes in de wanden niet zo sterk samentrekken. Hierdoor neemt de benauwdheid direct af. In de volksmond worden deze geneesmiddelen pufjes genoemd. Dit zijn bijvoorbeeld de zogenaamde β2-agonisten (ook wel genoemd bètasympaticomimetica), anticholinergica, theofyllinepreparaten of corticosteroïden. Helaas kan niet iedereen die medicijnen even goed verdragen en hebben deze medicijnen vervelende bijwerkingen.
Groenlipmosselolie-extract remt de enzymen 5-LOX en COX-2 die betrokken zijn bij astma. Theoretisch zou groenlipmosselolie-extract daarom moeten helpen om astma te verlichten. In de praktijk is dit nu ook aangetoond in een dubbelblinde placebogecontroleerde klinische studie met 64 patiënten met milde tot matige (atopisch) astma.[22] Uit deze Russische studie blijkt dat inname van 2 softgels groenlipmosselolie-extract per dag na twee maanden leidt tot:
Groenlipmosselolie-extract is dus een effectief en veilig middel om astma aanvallen te verminderen en de conditie van de luchtwegen te verbeteren. Waarschijnlijk heeft groenlipmosselolie-extract een synergetische werking in combinatie met lage doses corticosteroïden bij het verlichten van astma.(28)
Figuur 3: Dubbelblind, placebogecontroleerd onderzoek met 60 astmapatiënten die 8 weken lang 2 capsules groenlipmosselolie-extract per dag kregen (blauwe lijn) of een placebo (zwarte lijn). Voor alle getoonde parameters verbeterde groenlipmosselolie-extract significant (p < 0,05) de klachten ten opzichte van de placebogroep.(22)
In wetenschappelijke studies is aangetoond dat suppletie met omega 3-vetzuren een positieve invloed heeft op de longfunctie. Voor een ontstekingsremmend effect in de longen is echter een hoge dosis visolie nodig. Ter vergelijking werd het extract van de groenlipmossel getest bij zes gezonde, getrainde marathonlopers. Zij slikten 3 weken lang 12 softgels per dag van 150 mg. Na afloop van de 3 weken was bij 5 van de 6 proefpersonen de longcapaciteit toegenomen met 5 tot 10%, vastgesteld met een spirometer. Hierbij werden de FVC en FEV1 gemeten. FVC staat voor geforceerde expiratoire vitale capaciteit (het maximaal uitgeademde volume na maximale inademing, met maximale uitademingssnelheid); FEV1 voor geforceerde expiratoire secondenvolume (het volume dat in de eerste seconde kan worden uitgeademd tijdens een geforceerde uitademing nadat de longen maximaal gevuld zijn). Proefpersonen die aanvankelijk een lichte luchtwegvernauwing hadden, hadden daar na gebruik van het gestandaardiseerde groenlipmosselextract geen last meer van. De marathonlopers merkten ook dat het ademhalen tijdens de training verbeterde. Daarbij voelden ze zich sterker en hadden ze na afloop minder tijd nodig om zich te herstellen van de inspanning. De resultaten met groenlipmossel zijn vergelijkbaar met studies waarbij een 10 keer hogere dosis visolie is gebruikt.
Fosfolipiden – Moleculen bestaande uit glycerol met daaraan gekoppeld twee vetzuren en een fosfaatgroep (met aan de fosfaatgroep ethanolamine, choline of serine). Twee rijen fosfolipiden vormen de lipiden dubbellaag, de karakteristieke basisstructuur van alle celmembranen.
Eicosanoïden – Lokaal gevormde, krachtige, hormoonachtige stoffen, die een korte levensduur hebben en alleen dicht in de buurt waar ze gevormd worden werkzaam zijn. Tot de eicosanoïden behoren de prostaglandines (PG), prostacyclines, tromboxanen (TX) en leukotriënen (LT). Prostaglandines danken hun naam aan het feit dat zij het eerst werden ontdekt in de prostaat, terwijl leukotriënen het eerst werden aangetroffen in leukocyten (witte bloedcellen) en tromboxanen in trombocyten (bloedplaatjes). Nu is bekend dat alle lichaamscellen behalve rode bloedcellen eicosanoïden produceren. Eicosanoïden zijn betrokken bij ontstekingen, koorts, bij de regulatie van de bloeddruk en bloedstolling, bij de functie van de voortplantingsorganen, bij de celgroei en het slaap-waakritme.
Chronische polyartritis – chronische ontsteking in meerdere gewrichten, zoals bij osteoartritis of gewrichtsslijtage.
Auto-allergene artritis – gewrichtsontsteking door een autoimmuunproces, zoals bij reumatoïde artritis.
Profylaxe – preventie, het voorkomen dat een ziekte of een complicatie van een ziekte ontstaat, profylactisch – voorbehoedend.
Metabolieten – stofwisselingsproducten; uit linolzuur bijvoorbeeld worden in de menselijke stofwisseling dihomogammalinoleenzuur en gammalinoleenzuur (GLA) gevormd.
Genexpressie – het tot uiting komen van het erfelijke materiaal in het celmetabolisme
Atopisch eczeem – of constitutioneel eczeem is een allergische huidontsteking die vaak al op jonge leeftijd optreedt – bij een baby wordt deze huidaandoening dauwworm genoemd.
Oxytocine – hormoon geproduceerd in de achterkwab van de hypofyse, dat samentrekking van de baarmoeder veroorzaakt