Mogelijk gemaakt door:

De rol van vitamine K bij arteriosclerose en atherosclerose

14-02-2020

De vitamine K-status blijkt uit onderzoek een van de meest bepalende factoren te zijn voor de kwaliteit en elasticiteit van de slagaders. Vitamine K (en dan met name vitamine K2) zorgt voor de activatie van een bepaald eiwit dat aangemaakt wordt in de vaatwand, het zogenaamde Matrix Gla-Proteïne (MGP). MGP is verantwoordelijk voor het tegengaan van het verlies van elastische vezels in de tunica media (de middelste laag van de slagaderwand)Een hoge bloedwaarde van inactief MGP (als gevolg van een vitamine K-tekort) is een van de grootst bekende risicofactoren voor cardiovasculaire aandoeningen op dit moment. 

Inactief MGP is ook aangetroffen bij verkalkte atherosclerotische plaques in de intima (binnenste laag) van de vaatwand. In gezonde arteriën is echter uitsluitend gecarboxyleerd MGP te vinden. Ernstige verkalking van atherosclerotische plaques verhoogt de kans op hartinfarct en beroerte, terwijl verkalking van de tunica media, waarvan sprake is bij arteriosclerose, vooral leidt tot stijfheid van de slagaders wat bijdraagt aan disfunctie van de linker hartkamer en hartfalen. 

Uit onderzoek blijkt dat méér dan 90% van de volwassenen in westerse landen een niet-optimale vitamine K-status heeft. 40% heeft zelfs een vitamine K-deficiëntie, wat wil zeggen dat hun vitamine K-status zo laag is dat het meetbare klinische gevolgen heeft. Uit vele studies is inmiddels gebleken dat een hoge vitamine K2-inname is geassocieerd met gezondere bloedvaten, minder cardiovasculaire aandoeningen en een hogere levensverwachting. Vitamine K2 kan preventief worden ingezet om het proces van arteriosclerose en atherosclerose* zo goed mogelijk af te remmen. 

Atherosclerose vindt met name plaats in de binnenste laag van de vaatwand (de tunica intima), en wordt gekenmerkt door de vorming van vet- en cholesterolophopingen (plaques) en ontstekingsreacties. Dit resulteert uiteindelijk in een vernauwing van het betreffende vat. Bij arteriosclerose treedt geen vernauwing op van het vaatlumen, het gaat hierbij primair om een verlies van elasticiteit en verharding van de tunica media. 

 

Terug