21-12-2018
Een magnesiumtekort kan bijdragen aan het ontstaan van chronische (degeneratieve) aandoeningen zoals obesitas, metabool syndroom, diabetes type 2, hypertensie, beroerte en andere hart- en vaatziekten. Dit komt waarschijnlijk mede door het bevorderen van oxidatieve stress, systemische ontsteking en endotheeldisfunctie. Bij systemische (laaggradige) ontsteking dringen immuuncellen bloedvaten en vetweefsel binnen, veroorzaken daar een chronische ontsteking waardoor uitgebreide weefselschade optreedt. Immuuncellen en vetcellen ter plaatse produceren onophoudelijk ontstekingsbevorderende signaalstoffen, die lokale schade aanrichten maar ook in het bloed komen. De circulerende ontstekingsbevorderende stoffen zorgen ervoor dat de lever de productie opvoert van het eiwit C-reactief proteïne (om schadelijke en lichaamsvreemde stoffen te elimineren). Hierdoor wordt de systemische ontsteking verder aangewakkerd. Endotheeldisfunctie (het niet naar behoren functioneren van cellen die de binnenkant van bloedvaten bekleden) hangt sterk samen met systemische ontsteking. De endotheelcellen produceren minder stikstofoxide, met als gevolg een minder goede vaatverwijding, en produceren door oxidatieve stress en blootstelling aan ontstekingsbevorderende stoffen juist meer cellulaire adhesiemoleculen. Deze adhesiemoleculen bevorderen het aanhechten van leukocyten aan de vaatwand en maken het mogelijk dat deze ontstekingscellen de vaatwand binnendringen, hetgeen bijdraagt aan de ontwikkeling van atherosclerose.
In humane studies zijn significante inverse associaties gevonden tussen de magnesiuminname en biomarkers van systemische ontsteking. Epidemiologische en experimentele studies laten een inverse associatie zien tussen de magnesiumstatus en bloeddruk. In dierstudies is aangetoond dat magnesiumdeficiëntie ontsteking van de hartspier veroorzaakt die begint met ontsteking rondom de bloedvaten in het hart.
Lees de uitgebreide monografie over magnesium>>>
Terug